Ο καρκίνος της μήτρας παραμένει μια από τις πιο κοινές και θανατηφόρες μορφές καρκίνου για τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε εις βάθος την τελευταία έρευνα γύρω από τον καρκίνο της μήτρας, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών για τη βελτίωση της πρόληψης, της διάγνωσης και της θεραπείας αυτής της επικίνδυνης ασθένειας. Επικεντρωνόμαστε στις πρόσφατες ανακαλύψεις για τους παράγοντες κινδύνου, τη μοριακή ταξινόμηση των όγκων και τις νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την πρόγνωση για τις γυναίκες με καρκίνο της μήτρας.
Ο καρκίνος της μήτρας αποτελεί μια πολυδιάστατη πρόκληση για τη δημόσια υγεία παγκοσμίως. Σύμφωνα με τους ερευνητές McAlpine και συνεργάτες (2016), παρατηρείται μια ανησυχητική αύξηση στα ποσοστά εμφάνισης και θνησιμότητας του καρκίνου της μήτρας τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτή η τάση απειλεί να επιβαρύνει περαιτέρω τους πόρους υγειονομικής περίθαλψης και να προκαλέσει τραγικές συνέπειες στη ζωή εκατομμυρίων γυναικών και των οικογενειών τους. Είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις αυτής της επιθετικής νόσου μέσω μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης που συνδυάζει την πρόληψη, την έγκαιρη ανίχνευση και τις εξατομικευμένες θεραπευτικές επιλογές.
Επιδημιολογικά Στοιχεία και Παράγοντες Κινδύνου
Παγκόσμια Επιδημιολογία του Καρκίνου της Μήτρας
Ο καρκίνος της μήτρας αποτελεί μια σοβαρή απειλή για τη γυναικεία υγεία σε παγκόσμιο επίπεδο. Σύμφωνα με τους Amant και συνεργάτες στο άρθρο “Endometrial cancer” (2005), κάθε χρόνο περίπου 142.000 γυναίκες διαγιγνώσκονται με αυτήν την επικίνδυνη νόσο, ενώ υπολογίζεται ότι 42.000 χάνουν τη μάχη με τον καρκίνο της μήτρας. Η τυπική καμπύλη επίπτωσης ανά ηλικία δείχνει ότι οι περισσότερες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται μετά την εμμηνόπαυση, με τη μέγιστη συχνότητα εμφάνισης να παρατηρείται γύρω στην έβδομη δεκαετία ζωής.
Ηλικία, Εθνικότητα και Άλλοι Δημογραφικοί Παράγοντες Κινδύνου
Η αυξημένη ηλικία αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου της μήτρας. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Sorosky στο άρθρο “Endometrial Cancer” (2012), υπάρχουν και άλλες δημογραφικές μεταβλητές που επηρεάζουν σημαντικά τον κίνδυνο. Για παράδειγμα, οι λευκές γυναίκες έχουν διπλάσια πιθανότητα εμφάνισης της νόσου σε σύγκριση με τις μαύρες, αλλά όταν συγκρίνονται στο ίδιο στάδιο, οι μαύρες γυναίκες έχουν λιγότερο ευνοϊκή πρόγνωση.
Ο Ρόλος της Παχυσαρκίας και των Μεταβολικών Διαταραχών
Η παχυσαρκία και οι συναφείς μεταβολικές διαταραχές αποτελούν ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα στην επιδημιολογία του καρκίνου της μήτρας. Όπως τονίζουν οι McAlpine και συνεργάτες (“Endometrial cancer: Not your grandmother’s cancer”, 2016), η παχυσαρκία συνδέεται με αλλαγές στην ορμονική ισορροπία, οι οποίες με τη σειρά τους αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης αυτής της μορφής καρκίνου. Οι γυναίκες με σακχαρώδη διαβήτη ή σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών διατρέχουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο.
Ο Καρκίνος της Μήτρας και το Οικογενειακό Ιστορικό
Ένα ακόμη ζήτημα που δεν πρέπει να αγνοείται είναι ο ρόλος των κληρονομικών συνδρόμων και του οικογενειακού ιστορικού. Το Σύνδρομο Lynch, γνωστό και ως κληρονομικό μη πολυποδιακό καρκίνο του παχέος εντέρου (HNPCC), αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για καρκίνο της μήτρας, όπως επισημαίνουν οι Amant και συνεργάτες (2005). Οι γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό αυτού του συνδρόμου πρέπει να υποβάλλονται σε τακτικούς ελέγχους για έγκαιρη ανίχνευση.
Καθώς αποκαλύπτονται όλο και περισσότεροι παράγοντες κινδύνου, γίνεται σαφές ότι ο καρκίνος της μήτρας δεν είναι πλέον μια ασθένεια που αφορά αποκλειστικά τις ηλικιωμένες γυναίκες. Είναι ζωτικής σημασίας όλες οι γυναίκες, ανεξαρτήτως ηλικίας ή εθνικότητας, να παραμένουν σε εγρήγορση και να συζητούν με τους επαγγελματίες υγείας τους για τους τρόπους πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης αυτής της απειλητικής για τη ζωή ασθένειας.
Κατανόηση της Παθογένειας και της Μοριακής Κατάταξης
Τύποι Ι και ΙΙ: Η Παραδοσιακή Διάκριση
Παραδοσιακά, ο καρκίνος της μήτρας ταξινομούνταν σε δύο κύριες κατηγορίες: τον Τύπο Ι και τον Τύπο ΙΙ. Όπως εξηγούν οι Amant και συνεργάτες στο άρθρο τους “Endometrial cancer” (2005), οι όγκοι Τύπου Ι είναι συνήθως ορμονοευαίσθητοι, χαμηλής βαθμίδας και έχουν εξαιρετική πρόγνωση. Αντίθετα, οι όγκοι Τύπου ΙΙ είναι υψηλής βαθμίδας, με τάση για υποτροπή ακόμη και σε πρώιμα στάδια. Αυτή η διάκριση, παρόλο που ήταν χρήσιμη στο παρελθόν, έχει αποδειχθεί ανεπαρκής για την ακριβή κατηγοριοποίηση και τη βέλτιστη θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών με καρκίνο της μήτρας.
Η Σημασία της Μοριακής Κατάταξης των Όγκων
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην κατανόηση της μοριακής βιολογίας του καρκίνου της μήτρας έχουν οδηγήσει σε μια νέα, πιο ακριβή ταξινόμηση των όγκων. Σύμφωνα με τους McAlpine και συνεργάτες (“Endometrial cancer: Not your grandmother’s cancer”, 2016), η μελέτη του Ερευνητικού Δικτύου για τον Καρκίνο (The Cancer Genome Atlas ή TCGA) κατέδειξε τέσσερις διακριτές μοριακές υποομάδες του καρκίνου της μήτρας με διαφορετική πρόγνωση και ανταπόκριση στη θεραπεία.
Το Σύνδρομο Lynch και η Έλλειψη Επιδιόρθωσης Αταιριαστών
Μία από τις πιο σημαντικές μοριακές υποομάδες είναι εκείνη με ανεπάρκεια στο σύστημα επιδιόρθωσης αταιριαστών (mismatch repair deficiency ή MMR-D). Αυτή η υποομάδα συνδέεται στενά με το Σύνδρομο Lynch, μια κληρονομική διαταραχή που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για καρκίνο της μήτρας και άλλες μορφές καρκίνου. Όπως τονίζουν οι Amant και συνεργάτες (2005), ο καρκίνος της μήτρας αποτελεί την πρώτη εκδήλωση του Συνδρόμου Lynch στο 50% των περιπτώσεων.
Άλλοι Μοριακοί Βιοδείκτες και Θεραπευτικοί Στόχοι
Εκτός από τη διαταραχή MMR-D, η μελέτη TCGA αποκάλυψε και άλλες σημαντικές μοριακές αλλοιώσεις στον καρκίνο της μήτρας, όπως μεταλλάξεις στην DNA πολυμεράση ε (POLE) και χαρακτηριστικά προφίλ αριθμητικών χρωμοσωμικών αλλαγών. Αυτά τα ευρήματα ανοίγουν νέους δρόμους για την ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών και ανοσοθεραπευτικών προσεγγίσεων, προσφέροντας ελπίδα για καλύτερη πρόγνωση στις ασθενείς με καρκίνο της μήτρας.
Είναι σαφές ότι η μοριακή κατάταξη των όγκων της μήτρας αποτελεί ένα καθοριστικό βήμα προς την εξατομικευμένη θεραπευτική αντιμετώπιση. Καθώς η έρευνα συνεχίζεται, αναμένεται να αποκαλυφθούν περαιτέρω μοριακοί βιοδείκτες που θα βοηθήσουν στην ακριβέστερη στόχευση των θεραπειών και τη βελτίωση της πρόγνωσης για όλες τις ασθενείς με καρκίνο της μήτρας.
Διάγνωση, Σταδιοποίηση και Χειρουργική Προσέγγιση
Συμπτώματα και Διαγνωστικές Εξετάσεις
Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου της μήτρας είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Ευτυχώς, τα συμπτώματα της νόσου εμφανίζονται συχνά σε πρώιμο στάδιο, γεγονός που επιτρέπει την άμεση δράση. Όπως αναφέρουν οι Amant και συνεργάτες (“Endometrial cancer“, 2005), η πιο συχνή ένδειξη είναι η αιμορραγία από το γεννητικό σύστημα, είτε μεταξύ περιόδων είτε μετά την εμμηνόπαυση. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στην πυελική χώρα και ανώμαλες κολπικές εκκρίσεις.
Όταν υπάρχει υποψία καρκίνου της μήτρας, οι γιατροί προχωρούν σε διαγνωστικές εξετάσεις όπως αξονική και μαγνητική τομογραφία, υπερηχογραφήματα και βιοψίες. Η ενδομητρική βιοψία, κατά την οποία λαμβάνεται δείγμα ιστού από το εσωτερικό της μήτρας, αποτελεί μια κρίσιμη διαγνωστική μέθοδο για την επιβεβαίωση της παρουσίας καρκίνου.
Το Νέο Σύστημα Σταδιοποίησης FIGO 2023
Μετά τη διάγνωση, η επόμενη σημαντική φάση είναι ο προσδιορισμός του σταδίου της νόσου. Το 2023, η Διεθνής Ομοσπονδία Γυναικολογίας και Μαιευτικής (FIGO) εισήγαγε ένα νέο, αναθεωρημένο σύστημα σταδιοποίησης για τον καρκίνο της μήτρας. Αυτό το σύστημα λαμβάνει υπόψη όχι μόνο την ανατομική εξάπλωση του όγκου αλλά και μοριακούς παράγοντες όπως τις μεταλλάξεις POLE και την ανεπάρκεια MMR.
Η Σημασία της Χειρουργικής Σταδιοποίησης
Παρά τις προόδους στις απεικονιστικές τεχνικές, η χειρουργική σταδιοποίηση παραμένει η πιο ακριβής μέθοδος για τον προσδιορισμό της έκτασης του καρκίνου της μήτρας. Όπως επισημαίνει ο Sorosky (“Endometrial Cancer“, 2012), η χειρουργική επέμβαση όχι μόνο επιτρέπει τη σταδιοποίηση αλλά και καθορίζει τις επακόλουθες θεραπευτικές επιλογές για κάθε ασθενή.
Ελάχιστα Επεμβατικές Χειρουργικές Τεχνικές
Παραδοσιακά, η βασική χειρουργική επέμβαση για τον καρκίνο της μήτρας ήταν η ολική υστερεκτομή, συχνά με ταυτόχρονη αφαίρεση των ωοθηκών και των σαλπίγγων. Ωστόσο, οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, όπως η ρομποτική και η λαπαροσκοπική χειρουργική, έχουν γίνει η νέα πραγματικότητα, προσφέροντας πολλαπλά οφέλη όπως μικρότερη αναρρωτική περίοδο και λιγότερες παρενέργειες.
Καθώς οι γιατροί υιοθετούν αυτές τις προηγμένες χειρουργικές προσεγγίσεις σε συνδυασμό με τη νέα μοριακή κατάταξη των όγκων, ανοίγεται ο δρόμος για πιο εξατομικευμένες και αποτελεσματικές θεραπείες του καρκίνου της μήτρας. Οι ασθενείς πρέπει να συζητούν με τους γιατρούς τους για τις πιο κατάλληλες επιλογές με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περίπτωσής τους.
Θεραπευτικές Επιλογές και Πρόγνωση
Ακτινοθεραπεία και Χημειοθεραπεία ως Συμπληρωματικές Θεραπείες
Παρά το γεγονός ότι η χειρουργική αφαίρεση της μήτρας αποτελεί τη βασική θεραπεία για τον καρκίνο του ενδομητρίου, συχνά απαιτούνται συμπληρωματικές προσεγγίσεις για την ολοκληρωτική αντιμετώπιση της νόσου. Σύμφωνα με τους McAlpine και συνεργάτες (“Endometrial cancer: Not your grandmother’s cancer”, 2016), η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία διαδραματίζουν πλέον σημαντικό ρόλο ως επικουρικές θεραπείες.
Ωστόσο, η επιλογή της κατάλληλης συμπληρωματικής θεραπείας δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Όπως επισημαίνει ο Sorosky (“Endometrial Cancer”, 2012), η θεραπευτική αξία της λεμφαδενεκτομής στον καρκίνο της μήτρας παραμένει αμφιλεγόμενη, καθώς δεν έχει αποδειχθεί σαφές όφελος στην επιβίωση. Η εξατομίκευση της θεραπείας με βάση το μοριακό προφίλ του όγκου μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή άσκοπων και δυνητικά βλαβερών παρεμβάσεων.
Στοχευμένες Θεραπείες και Ανοσοθεραπεία
Οι πρόσφατες ανακαλύψεις στη μοριακή βιολογία του καρκίνου της μήτρας έχουν ανοίξει νέους δρόμους για την ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών και ανοσοθεραπευτικών προσεγγίσεων. Για παράδειγμα, οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι οι όγκοι με μεταλλάξεις POLE ή ανεπάρκεια MMR εμφανίζουν αυξημένη ανοσολογική δραστηριότητα και θα μπορούσαν να ανταποκριθούν καλύτερα σε θεραπείες που στοχεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Παρόλο που οι κλινικές μελέτες για αυτές τις νέες θεραπευτικές στρατηγικές βρίσκονται ακόμη σε πρώιμο στάδιο, τα πρώτα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά. Ωστόσο, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες του πληθυσμού των ασθενών με καρκίνο της μήτρας, όπως η μεγαλύτερη ηλικία, οι συννοσηρότητες και η παχυσαρκία, κατά τον σχεδιασμό των κλινικών μελετών.
Διατήρηση της Γονιμότητας σε Νεαρές Γυναίκες
Για τις νεαρές γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο της μήτρας, η διατήρηση της γονιμότητας αποτελεί μια κρίσιμη ανησυχία. Ευτυχώς, όπως αναφέρουν οι Amant και συνεργάτες (2005), υπάρχουν επιλογές συντηρητικής θεραπείας για επιλεγμένες περιπτώσεις χαμηλού κινδύνου, όπως η χορήγηση προγεστερόνης ή η τοποθέτηση ενδομήτριων συσκευών που απελευθερώνουν λεβονοργεστρέλη.
Βελτίωση της Πρόγνωσης και Ποιότητας Ζωής
Παρά τις προκλήσεις, η πρόοδος στην κατανόηση του καρκίνου της μήτρας έχει οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της πρόγνωσης για πολλές ασθενείς. Σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτουν οι Amant και συνεργάτες (2005), το συνολικό ποσοστό 5ετούς επιβίωσης ανέρχεται περίπου στο 80% για όλα τα στάδια μαζί. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη σημαντικές διαφορές στην πρόγνωση ανάλογα με τον ιστολογικό τύπο και το στάδιο της νόσου.
Καθώς η έρευνα συνεχίζεται, αναμένεται περαιτέρω βελτίωση της πρόγνωσης και της ποιότητας ζωής για τις γυναίκες που πλήττονται από τον καρκίνο της μήτρας. Η ανάπτυξη πιο στοχευμένων και εξατομικευμένων θεραπευτικών σχημάτων, σε συνδυασμό με την έγκαιρη διάγνωση και την ολιστική φροντίδα, θα συμβάλει σε αυτόν τον στόχο.
Επίλογος
Ο καρκίνος της μήτρας δεν είναι πλέον η “ασθένεια της γιαγιάς” που θεωρούνταν παλαιότερα. Οι πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις αποκάλυψαν την πολυπλοκότητα αυτής της απειλητικής για τη ζωή νόσου και τη σημασία της πρόληψης, της έγκαιρης διάγνωσης και των εξατομικευμένων θεραπευτικών προσεγγίσεων. Η κατανόηση των παραγόντων κινδύνου, η μοριακή ταξινόμηση των όγκων και η συνεχής εξέλιξη των θεραπευτικών επιλογών θα συμβάλουν καθοριστικά στη βελτίωση της πρόγνωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών. Μέσα από μια ολιστική και εξατομικευμένη αντιμετώπιση, η ιατρική κοινότητα μπορεί να μετατρέψει τον καρκίνο της μήτρας από απειλή σε μια νόσο που μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.
Βιβλιογραφία
- Amant, F., Moerman, P., Neven, P., Timmerman, D., & et al. (2005). Endometrial cancer. The Lancet, Retrieved from thelancet.com
- Morice, P., Leary, A., Creutzberg, C., Abu-Rustum, N., & et al. (2016). Endometrial cancer. The Lancet, Retrieved from thelancet.com
- Sorosky, J. I. (2012). Endometrial cancer. Obstetrics & Gynecology, Retrieved from journals.lww.com
- Dedes, K. J., Wetterskog, D., Ashworth, A., & et al. (2011). Emerging therapeutic targets in endometrial cancer. Nature reviews Clinical …, Retrieved from nature.com
- McAlpine, J. N., Temkin, S. M., & Mackay, H. J. (2016). Endometrial cancer: not your grandmother’s cancer. Cancer, Retrieved from Wiley Online Library
Συχνές Ερωτήσεις
Τι είναι ο καρκίνος της μήτρας;
Ο καρκίνος της μήτρας είναι μια κακοήθης νόσος που προσβάλλει τη μήτρα. Ξεκινά όταν τα κύτταρα του ενδομητρίου, του εσωτερικού στρώματος της μήτρας, αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα. Είναι σημαντικό να ζητήσετε ιατρική συμβουλή από έναν γιατρό εάν έχετε συμπτώματα ή ανησυχίες.
Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου της μήτρας;
Τα συχνά συμπτώματα περιλαμβάνουν ανώμαλη κολπική αιμορραγία, πόνο στην πύελο, απώλεια βάρους και αλλαγές στην εμμηνόπαυση. Ωστόσο, πολλές γυναίκες δεν εμφανίζουν συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν παρατηρήσετε οποιεσδήποτε ανησυχητικές αλλαγές στην υγεία σας.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο της μήτρας;
Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την παχυσαρκία, τον διαβήτη, τη λήψη ταμοξιφαίνης, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και το οικογενειακό ιστορικό. Η ηλικία άνω των 55 ετών και η πρώιμη έναρξη της εμμήνου ρύσεως ή η καθυστερημένη εμμηνόπαυση αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο. Συζητήστε με έναν γιατρό για τους προσωπικούς σας παράγοντες κινδύνου.
Πώς διαγιγνώσκεται ο καρκίνος της μήτρας;
Η διάγνωση γίνεται συνήθως με βιοψία ενδομητρίου, όπου λαμβάνεται ένα δείγμα ιστού από τη μήτρα για εξέταση. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθούν απεικονιστικές εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία. Ένας γιατρός μπορεί να συστήσει περαιτέρω εξετάσεις ανάλογα με τα ατομικά συμπτώματα και παράγοντες κινδύνου.
Ποιες είναι οι επιλογές θεραπείας για τον καρκίνο της μήτρας;
Οι θεραπευτικές επιλογές εξαρτώνται από το στάδιο και τον τύπο του καρκίνου. Η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της μήτρας (υστερεκτομή) είναι η πιο συνηθισμένη θεραπεία. Η ακτινοθεραπεία, η χημειοθεραπεία ή ο συνδυασμός τους μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθούν. Ένας ογκολόγος θα συζητήσει το εξατομικευμένο σχέδιο θεραπείας και τις πιθανές παρενέργειες.
Μπορεί ο καρκίνος της μήτρας να προληφθεί;
Ενώ δεν υπάρχει εγγυημένος τρόπος πρόληψης, η διατήρηση υγιούς βάρους, η τακτική άσκηση και η ισορροπημένη διατροφή μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο. Η λήψη αντισυλληπτικών χαπιών και ο περιορισμός της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης μπορούν επίσης να βοηθήσουν. Οι τακτικές εξετάσεις διευκολύνουν την έγκαιρη ανίχνευση. Συμβουλευτείτε έναν γιατρό σχετικά με τον έλεγχο και την πρόληψη.
Ποιο είναι το προσδόκιμο επιβίωσης για τον καρκίνο της μήτρας;
Το προσδόκιμο επιβίωσης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το στάδιο κατά τη διάγνωση, ο τύπος του καρκίνου και η γενική υγεία. Όταν ανιχνεύεται νωρίς, τα ποσοστά επιβίωσης 5 ετών είναι περίπου 95%. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι ζωτικής σημασίας. Ένας γιατρός μπορεί να παράσχει πιο εξατομικευμένες προβλέψεις.
Πώς θα επηρεάσει ο καρκίνος της μήτρας τη γονιμότητα;
Ο καρκίνος της μήτρας και η θεραπεία του, ειδικά η υστερεκτομή, θα επηρεάσουν τη γονιμότητα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις πρώιμου σταδίου, μπορεί να είναι εφικτές λιγότερο ριζικές χειρουργικές επεμβάσεις για τη διατήρηση της γονιμότητας. Οι προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες μπορούν να εξετάσουν επιλογές όπως η κρυοσυντήρηση ωαρίων. Συζητήστε τις ανησυχίες σας με έναν γιατρό.